پیش ازاینهافکرمیکردم خدا//خانه ای دارد میان ابرها
مثل قصرپادشاه قصه ها//خشتی ازالماس وخشتی ازطلا
پایه های برجش ازعاج وبلور//برسرتختی نشسته باغرور
رعدوبرق شب طنین خنده اش//سیل وطوفان نعره طوفنده اش
هیچکس ازجای اوآگاه نیست//هیچکس رادرحظورش راه نیست
بودامادرمیان مانبود//مهربان وساده وزیبانبود
دردل اودوستی جائی نداشت//مهربانی هیچ معنائی نداشت
هرچه میپرسیدم ازخودازخدا//اززمین ازآسمان ازابرها
زودمیگفتنداین کارخداست//جستجودرکاراوکاری خطاست
تاخطاکردی عذابت میکند//درمیان آتش آبت میکند
خواب میدیدم که غرق آتشم//درمیان شعله های سرکشم
نیت من درنمازودردعا//ترس بودووحشت ازخشم خدا
تاکه روزی دست دردست پدر//راه افتادم به قصد یک سفر
درمیان راه دریک روستا//خانه ای دیدیم خوب وآشنا
زودپرسیدم پدراینجاکجاست//گفت اینجاخانه خوب خداست
گفتمش پس آن خدای خشمگین//خانه اش اینجاست اینجادرزمین؟
گفت آری خانه اوبی ریاست//فرشهایش ازگلیم وبوریاست
مهربان وساده وبی کینه است//مثل نوری دردل آئینه است
عادت اونیست خشم ودشمنی//نام اونورونشانش روشنی
خشم نامی ازنشانیهای اوست//صورتی ازمهربانیهای اوست
قهراوازآشتی شیرینتراست//مثل قهرمهربان مادراست
تازه فهمیدم خدایم این خداست//این خدائی مهربان وآشناست

نوشته های دیگران ()